Column: Alpha-prinsen en -prinsessen?

Ze willen niet meer werken, ze kunnen niks meer en ze worden alleen maar gepamperd door hun ouders. We hebben het dan over ouders die bijvoorbeeld meekomen bij het eerste sollicitatiegesprek van hun kind. Kinderen die zichzelf niet ziek- of afmelden bij hun baantje, maar ouders die dat doen. Ouders lijken hun kinderen vandaag de dag extremer dan ooit uit de wind te houden.
Ook ik kan niet ontkennen dat ik, ondanks de toch wel Spartaanse opvoeding die ik zelf heb gehad, mezelf betrap op gedachtes en neigingen die op datzelfde gepamper lijken. We lijken als ouders het spoor een beetje bijster te raken.
We lijken niet meer bezig te zijn met het opvoeden van kinderen die zelfredzaam zijn en in een samenleving moeten functioneren. We zijn niet meer bezig met kinderen weerbaar maken en klaarmaken voor het arbeidsproces. Nee, we lijken vooral bezig te zijn met het creëren van prinsen en prinsessen. Kinderen beschermen tegen alles wat maar iets van negatieve emotie zou kunnen opwekken.
Hoe komt dat nou? Daar ben ik even ingedoken. Ik las in een artikel dat een opvoedexpert zei: “Het is een misvatting dat verwennen betekent dat je goed voor je kind zorgt. Een verwend kind is niet goed voorbereid op het bestaan. Ouders hebben minder tijd voor hun kind, vader en moeder werken allebei en ze willen ook tijd voor zichzelf. De tijd die ze wél voor het kind hebben, besteden ze goed en dus zijn ze toegeeflijker. Uit schuldgevoel. Ze hebben alles voor hun kind over. En dan moet het vooral leuk zijn. Eén krijs en het kind krijgt ijs. Want wat heeft een vader of moeder tijdens die qualitytime aan een jengelend kind?”
Ook ik maak me daar als ondernemer zorgen over. Ik zie ook jongeren de arbeidsmarkt opkomen met geen enkele uitdaging, streberigheid of passie. Maar als je alles al hebt, waar moet je dan nog gemotiveerd van raken? Alles lijkt binnen handbereik en moet vooral leuk zijn. Daarnaast speelt er nog iets anders waar ik zelf ook mee worstel: de maakbaarheid van het leven. Je wordt als ouder meer dan ooit aangerekend op de (wan)prestaties en het welzijn van je kind. Dat maakt dat ouders doorslaan.
Generatie Alpha wordt door onderzoekers nu al de ‘pretparkgeneratie’ genoemd. Het zijn kinderen die niet op jonge leeftijd grenzen ervaren. Daarnaast bouwen ze weinig weerstand op tegen tegenslagen en teleurstellingen. Denk dan aan op je beurt wachten, speelgoed delen en rekening houden met anderen. Dat kan op latere leeftijd voor problemen zorgen. Het maakt ze inflexibel en te veel op zichzelf gericht. Allemaal elementen waar we als samenleving en als arbeidsmarkt niet bepaald op zitten te wachten.
Ik wil kinderen grootbrengen tot volwassenen die rekening houden met anderen, die kunnen toegeven en die niet alleen maar hun eigen wensen vooropzetten. Dus is het verstandig om in de kindertijd niet te veel te verwennen. Schuif die verantwoordelijkheid dus niet voor je uit en pak het aan, want er is een gezegde; harde tijden creëren sterke mensen. Sterke mensen creëren goede tijden, goede tijden creëren zwakke mensen. Zwakke mensen creëren harde tijden. Wat creëer jij?

Dit artikel verscheen eerder in Levensmiddelenkrant. Abonneren? Klik hier.