Om in het vriesthema van deze editie te blijven: afgelopen maand las ik een artikel waardoor ik bijna bevroor van verbazing. Misschien nog wel het meest omdat ik dacht dat we verder waren in Nederland. Misschien wel omdat ik echt dacht dat we inmiddels wel waren ingelopen. Niets bleek minder waar. Het blijkt dat de loonkloof tussen man en vrouw in Nederland nog steeds groter is dan in veel andere EU-landen. Nederlandse vrouwen verdienen nog steeds gemiddeld 13,5 procent minder dan mannen! Dit verschil is groter dan het EU-gemiddelde van 12,7 procent. Dit blijkt uit nieuwe cijfers van het Europese statistiekbureau Eurostat.
Belonen naar prestatie zou te allen tijde het uitgangspunt moeten zijn. Geen voorkeursbehandeling, maar gelijkwaardigheid, op alle fronten. Alleen bij de overheid is de loonkloof iets verder afgenomen. Maar alleen dat al is toch te gek voor woorden? Dat moet toch in één klap recht te trekken zijn vanuit daar in Den Haag? Nog steeds verdienen vrouwen bij de overheid gemiddeld 2 euro per uur minder. Dat komt neer op 6% minder dan hun mannelijke collega’s, voor precies hetzelfde werk! In het Nederlandse bedrijfsleven ligt dat verschil nog veel hoger. Daar gaat het om 5 euro. Hoe kan dit in 2023 nog steeds bestaan?
Er is berekend dat als het in dit tempo doorgaat, in 2086 mannen en vrouwen gelijkwaardig beloond worden. Dat betekent dat mijn dochter, die nu 20 maanden oud is, rond haar pensioen hetzelfde zal verdienen als haar mannelijke collega’s. Dat kan toch niet waar zijn? Dit kunnen we toch niet zo door laten sukkelen?
Tegelijkertijd vraag ik me af hoe het mogelijk is dat we nog steeds op dit punt zitten. Waar is de tegenbeweging? Waar ligt de oorzaak? Zijn wij als dames dan te bescheiden of durven we niet? Zijn we te laks? Wat het ook is, dames, kom op! Laten we de boel doorbreken en het niet langer pikken.
Heb jij, als medewerker in de retail, er al eens over nagedacht hoe dit in jouw bedrijf is geregeld? Durf jij je werkgever hiernaar te vragen? Niet alleen vrouwen, maar ook mannen zouden hiervoor moeten strijden. Ook jullie dochters, moeders, partners etc. worden onderbetaald. We kunnen dit best met z’n allen oplossen als we ons er allemaal hard voor maken. Wanneer mijn dochter de arbeidsmarkt opgaat, moet deze strijd allang gestreden zijn. Daar ga ik voor! Kom op meiden: laat je tanden zien! Dit pikken we niet meer!
