Deze editie kleurt roze: mierzoet van al het snoep en de overheerlijke koekjes. Dat past precies bij deze tijd van het jaar met al die lekkernijen. Gevuld speculaas, kruidnoten, kerstkransjes, kerststol, noem maar op.
De verleiding in de supermarkt is normaliter al groot, maar nu helemaal. Als het aan mij ligt in ieder geval. Ik zet nooit ‘snoep’ of ‘koek’ op mijn boodschappenlijstje. Nee, dat zijn impulsaankopen. Dan loop ik erlangs in de supermarkt en oeps, het ligt in mijn winkelkar. Dat is ook hoe ik het thuis uitleg. Toch moet ik zeggen dat ik er wel bewuster mee omga sinds ik kinderen heb. Mijn peuter van drie begrijpt heel goed dat die ene verpakking chocolade is en bij thuiskomst is de vraag direct: ‘Mag ik chocolaaaa?’. Ik verkoop dan vaker nee dan ja, al maak ik soms wel een uitzondering. Gewoon af en toe, met of zonder reden. En de kruidnoten herkent ze al van een kilometer afstand, dus die aankopen doe ik als ik alleen ben óf online boodschappen bestel. Ik ben zelf een zoetekauw, het type dat een heel pak koek opeet. Soms geef ik eraan toe: of ik nou elke dag een paar koekjes eet, of in één keer het hele pak. Dan is het voor mij alles of niets.
Nog een paar weken en dan wordt het nieuwe voedselkeuzelogo Nutri-Score, landelijk ingevoerd. Dat ABCDE’tje moet ervoor zorgen dat we eerder een gezondere keuze maken door binnen een productgroep te vergelijken. Theo Heere, directeur van VBZ, legt in Levensmiddelenkrant uit wat dit betekent voor koek en snoep. Maar hoe je het ook wendt of keert: het blijven alleen lekkere producten als ze vol zitten met suiker en boter. En voor af en toe kan dat best, toch?
Dit artikel verscheen eerder in Levensmiddelenkrant. Abonneren? Klik hier.
