Bij het schrijven van deze column is net in het nieuws dat Nederland formeel in een (kleine) recessie is beland. De economie is twee kwartalen op rij gekrompen. In dit soort tijden is het aanlokkelijk om te kijken naar manieren om kosten te besparen en prijzen zo laag mogelijk te houden. Dat is van groot belang, maar daarnaast is het minstens zo belangrijk om te blijven kijken naar waardecreatie en naar wat er anno 2023 nodig is om optimaal voor te sorteren op de toekomst.
Als je supermarktondernemers mag geloven, liggen er grote kansen in foodservice. Van de supermarktondernemers ziet 94% foodservice als een groeikans, blijkt uit het rapport ‘Omzetkansen voor de supermarkt’ van collega-instituut EFMI. Foodservice wordt als verreweg de grootste groeikans bestempeld in het hele onderzoek. Ik denk dat de ondernemers helemaal gelijk hebben, ook in deze tijd van prijsstijgingen en inflatie. Consumenten blijven graag en veel buiten de deur consumeren. Veel meer dan we vroeger hadden kunnen bedenken.
Supermarkten en foodservice zijn echter nog (te) vaak twee gescheiden werelden. Bij supermarkten gaat het over efficiëntie, in foodservice gaat het om genieten. Beide werelden vinden elkaar echter in de groeiende gemakstrend, waarbij consumenten niet alleen een functionele oplossing willen, maar ook een genietcomponent eisen. Kansen te over dus voor foodserviceoplossingen in supermarkten, die het beste van twee werelden combineren.
Een toegankelijke manier om foodservice steeds meer te integreren in het supermarktsegment, is via het lunchmoment. Uit onderzoek van het Amerikaanse onderzoeksinstituut FMI blijkt dat consumenten die regelmatig voor de lunch naar een supermarkt komen, ook vaker ’s avonds overwegen voor het eetmoment naar de supermarkt te gaan. Het optimaliseren van het lunchmoment heeft dus een grotere impact, dan dat het alleen omzet oplevert in die categorie. Het heeft de potentie om ook andere omzetstromen te verstevigen, omdat een goed werkend lunchaanbod ook het consumentenbewustzijn van de supermarkt als plek voor (semi-)directe consumptie vergroot. Denk aan kant-en-klaarmaaltijden of andere producten voor directe consumptie.
We zien dat ook Nederlandse consumenten zich hiervan steeds meer bewust worden en de gang naar de supermarkt vaker maken. Een groot deel van de consumenten gaat al graag naar de supermarkt om even een lunch te halen. Lekkere broodjes en een sapje; er zijn volop componenten beschikbaar voor een ontspannen, gemakkelijke en lekkere lunch.
Het verbaast me wel dat (naast de bekende gemaksconcepten van de supermarkten) slechts een handjevol traditionele supermarkten serieus werk maakt van dit lunchmoment. Natuurlijk zijn er in elke supermarkt afgebakken broodjes te krijgen, maar in heel veel traditionele supermarkten wordt nog niets gedaan aan lunchdeals of belegde broodjes. Terwijl de consument deze waarschijnlijk best wil kopen en het ook nog eens een positieve invloed kan hebben op andere verkoopcategorieën.
Ik krijg vaak de vraag of supermarkten hierop wel kunnen inspelen. Hun DNA gaat immers niet over ‘lekker eten verkopen’, maar over ‘efficiëntie’. Hierdoor sterven veel foodservice-initiatieven in die winkels een stille dood. De vraag is echter of supermarkten zo’n lunchmoment zelf moeten willen invullen, want foodservice is en blijft toch een vak apart. Echter, er zijn voldoende foodservicespelers die erin gespecialiseerd zijn om onder het dak van een ander een mooi foodserviceconcept uit te baten. Denk alleen maar eens aan al die cateraars die dat elke dag al doen op bijvoorbeeld werk- en zorglocaties.
Een cateraar die in een traditionele supermarkt lunch- en dinermomenten een boost gaat geven? Het zou wel eens een fantastische combinatie kunnen zijn, die het beste van twee werelden bij elkaar brengt. Ik zou er in ieder geval graag een vorkje meeprikken!
Dit artikel verscheen eerder in Levensmiddelenkrant. Abonneren? Klik hier.
