NIEUWVEEN – Pak een willekeurig schoonmaakmiddel uit het schap en je wordt overladen door informatie. Van ingrediënten en claims en tot keurmerken. Veel consumenten zien door de bomen het bos niet meer en kunnen moeilijk interpreteren welke impact een product heeft op het milieu. Op zo’n moment blijkt prijs een doorslaggevende rol te spelen in plaats van de mate van duurzaamheid.
Tijd om te kijken naar het consumentengedrag en de rol van duurzaamheid. Nick Bombaij is onderzoeker bij de Universiteit van Amsterdam en focust op de fmcg-sector. Hij heeft in het verleden veel onderzoek gedaan naar loyaliteitsprogramma’s en is nu bezig met een studie naar Nutri-Score. In de afgelopen jaren is duurzaamheid een steeds groter begrip geworden in productontwikkeling en dat is in meerdere categorieën terug te zien in de supermarkt. Ook bij schoonmaakmiddelen kun je er niet meer omheen: ‘biologisch afbreekbaar’, ‘gerecyclede verpakkingen’, ‘gemaakt van oude sinaasappelschillen’ en ‘goed voor het milieu’. De claims vliegen je om de oren en dat is precies waardoor consumenten in de war raken. “Over het algemeen vinden consumenten duurzaamheid wel belangrijk, maar heel eerlijk: in de supermarkt letten ze daar niet op. Voor het schap maken ze een andere keuze, vaak op basis van andere factoren zoals prijs of eigenschappen van een product. Het is ook niet zo dat consumenten in de winkel stilstaan bij duurzaamheid als ze een wasmiddel kiezen. Er is geen tijd om research te doen naar een keurmerk. Binnen retail maak je snel keuzes en dat helpt niet mee”, legt Bombaij uit.
Hoe kun je dan als fabrikant of supermarktondernemer de aandacht op duurzame reinigers richten? Dat is lastig, vindt de onderzoeker. “Ik weet niet of er veel aan gedaan kan worden. Je kunt er niet vanuit gaan dat alles substantieel verandert. Het komt vaak voor dat consumenten niet weten wat keurmerken betekenen en wat de impact daarvan is. Dat helpt niet mee in de overtuigingskracht van een product”, stelt Bombaij.
Er zijn tegenwoordig zoveel keurmerken dat de onderzoeker wel begrijpt dat de consument er weinig aandacht aan besteedt. Daar komt bij dat veel producten inmiddels zijn voorzien van een of meerdere labels, dus in hoeverre kun je je nog onderscheiden op bijvoorbeeld duurzaamheidsgebied?
Communicatie
Om in het schoonmaakschap meer duidelijkheid te verschaffen over duurzaamheid, moet er duidelijke communicatie komen, is de mening van Bombaij. Maar dat moet wel landelijk of Europees worden geregeld, vindt hij.
“Misschien moet er net zoiets als Nutri-Score komen, maar dan als universeel label voor duurzaamheid. Dat je ook kunt kijken naar de hoeveelheid CO2-uitstoot, bijvoorbeeld. Daardoor is het voor consumenten veel beter te interpreteren hoe duurzaam een schoonmaakmiddel is en hoe impactvol het is. Dat is genuanceerder dan vijf labels zelf moeten vergelijken”, stelt Bombaij.
Misschien kan dat verandering teweegbrengen, want hoewel consumenten aangeven duurzaamheid belangrijk te vinden en daar rekening mee te houden, is hun aankoopgedrag daar nog niet op aangepast.
Dit artikel verscheen eerder in Levensmiddelenkrant. Abonneren? Klik hier.
